Расейцы стаміліся ад Пуціна

Гэта ўжо не выправіць.

Вельмі шмат размоў апошнім часам на тэму пратэстаў у Маскве і наогул - незадаволенасці ў расейскім грамадстве Пуціным, піша журналіст Айдар Муждабаеў для «Нового времени».

Прыводзяцца ў прыклад не толькі хаджэнні па Маскве з масавымі затрыманнямі інтэлігенцыі, але і вынікі сацыялагічных даследаванняў, якія нібыта паказваюць падзенне папулярнасці правадыра. Аднак тыя, хто аналізуе прычыны такога падзення (яно, безумоўна, ёсць) не ідуць далей сцвярджэння пра тое, што расейцы хочуць дэмакратычных перамен. А напраўду пытанне, чаго яны хочуць (не мітынгоўцы, а якія адказваюць сацыёлагам) - найважнейшае.

Дык вось. На аснове сваіх ведаў пра Расею і яе народ я бяру на сябе смеласць сцвярджаць, што большасць незадаволеных незадаволеныя не тым, што Пуцін не залішне жорсткі, а тым, што ён занадта мяккі.

Справа ў тым, што за апошнія гады Крэмль сам падняў у мазгах падданых віртуальную «планку» Пуціна, і гэта Сталін. Жорсткі ўнутры краіны, але «эфектыўны мэнэджар», а таксама - «пераможца ў вайне з вонкавым ворагам». Менавіта з ім, а не з умоўным не дай Бог Ельцыным або Гарбачовым, параўноўваюць Пуціна большасць людзей у Расеі. І ў гэтым параўнанні Пуцін прайграе чым далей, тым больш.

Таму, на мой погляд, такая сацыялогія падштурхне расейскае грамадства і яе правадыра, усё яшчэ папулярнага сярод большасці, не да дэмакратызацыі, а наадварот. Да ўзмацнення рэпрэсій унутры краіны і агрэсіі па-за. Пуцін павінен адпавядаць куміру дзясяткаў мільёнаў, «рэйтынг» у якога даўно ўжо вышэйшы, чым у яго. Гэта адставанне Пуцін будзе вымушаны скарачаць, каб заставацца ва ўладзе.