28 сакавiка 2024, Чацвер, 14:21
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

У Еўропе значна вырас попыт на якаснае грузінскае віно

58
У Еўропе значна вырас попыт на якаснае грузінскае віно

Вінныя крамы Нямеччыны і Аўстрыі робяць стаўку на брэнды з Грузіі.

У грузінскага віна, якое пастаўляецца ў Расею, пагоршылася якасць, сцвярджае Расспажыўнагляд. Апытаныя DW вінагандляры ў Нямеччыне і Аўстрыі такой тэндэнцыі не назіраюць. Магчыма, таму, што закупляюць у Грузіі для рынку ЕЗ найбольш канкурэнтаздольную прадукцыю. Яе попыт у Еўропе імкліва расце.

"У нас праблем з якасцю грузінскага віна няма. І ва ўладаў, якія ўвесь час кантралююць імпарт, таксама", - паведаміў DW Андрэ Хайн (André Hain), суўладальнік, які спецыялізуецца на алкагольнай прадукцыі з Грузіі інтэрнэт-крамы GeoVino ў Гамбургу.

Вінагандляры ўпэўненыя ў якасці свайго асартыменту

Са слоў Любэна Лінгарава (Ljuben Lingorow), гаспадара кампаніі-імпарцёра Georgische Spezialitäten ("грузінскія спецыялітэты") у Франкфурце-на-Одэры, мытня правярае ў лабараторыі кожную партыю, закупленага імі ў Грузіі віна, і не раз адзначала стабільна высокую якасць прадукцыі таго пастаўшчыка, з якім ён працуе ўжо пяць гадоў. Да іншых грузінскіх вытворцаў, з ягоных словах, прэтэнзіі бывалі.

"Тое грузінскае віно, якое ў нас у асартыменце, нараканняў ніколі не выклікала", - распавяла DW і Аксана Шпак (Oksana Shpak), гаспадыня інтэрнэт-крамы Georgische Traditionsweine ("Грузінскія традыцыйныя віны") у Вене.

Вінаграднікі каля Тэлаві

"У Грузіі ёсць віно найвышэйшага класа, ёсць віно добрай якасці, але, як і ў кожнай краіне, з асобнымі вытворцамі могуць быць праблемы", - адзначыў Аляксей Шрайнер (Alexej Schreiner), які гандлюе грузінскай алкагольнай прадукцыяй ужо 16 гадоў. Яму належыць стацыянарны і онлайн-крама Tsinapari ў Бэрліне.

Заяву Расспажыўнагляду ён пракаментаваў словамі "гэта ж чыстая палітыка, тут усё белымі ніткамі шыта". Расейскае ведамства 24 чэрвеня на сваім сайце паведаміла, што ўзмацніла "кантроль за якасцю і бяспекай алкагольнай прадукцыі вытворчасці Грузія", бо яна "ў дынаміцы паказвае пагаршэнне якасці".

Чым выкліканы рост попыту на грузінскае віно?

Суразмоўцы DW назіраюць зусім іншую дынаміку: павелічэнне попыту на грузінскія віны ў Еўропе. "У апошнія тры гады адбываецца проста выбух попыту", - сцвярджае Аляксей Шрайнер. Ён тлумачыць гэта ростам турыстычнай плыні ў Грузію:"Людзі ездзяць па краіне, разумеюць, што грузінскае віно - гэта нешта асаблівае, і паступова ўваходзяць у смак".

Любэн Лінгораў звязвае значны рост продажаў сваёй крамы ў 2018 годзе ў тым ліку і з тым, што Грузія была ганаровым госцем Франкфурцкага кніжнага кірмашу: гэта выклікала ў нямецкім грамадстве падвышаную цікавасць да ўсяго грузінскага, у тым ліку да кухні і віна.

На рост продажаў паказаў і Андрэ Хайн з GeoVino, які атрымлівае замовы не толькі з Нямеччыны, але і з краін Бенілюкса, Аўстрыі, Італіі, Швайцарыі. На ягоную думку, на карысць грузінскага віна кажа і яго унікальная гісторыя, і тыя асаблівыя гатункі вінаграду, з якога яно робіцца і якія толькі ў гэтай краіне і вырошчваюцца. І тое, што "вядомасць гэтага прадукту відавочна расце".

Вінныя заводы з чорнага спісу Расспажыўнагляду

Аксана Шпак адкрыла краму ў Вене тры гады таму, замовы атрымлівае з Аўстрыі, Нямеччыны, Вугоршчыны. Станаўленне ейнага бізнэсу (справы, са слоў суразмоўніцы, ідуць угору) адбывалася акурат у той самы час, калі ў Маскве, мяркуючы з заявы Расспажыўнагляду, сачылі за падзеннем якасці імпартаванай у краіну грузінскай прадукцыі.

У заяве гаворыцца, што "з 2014 да 2018 года колькасць выяўленай алкагольнай прадукцыі вытворчасці Грузія, якая не адпавядае абавязковым патрабаванням, павялічылася ў 2, 9 разы". На сайце ведамства пералічаныя восем грузінскіх вінаробных фірмаў, чыя прадукцыя выклікае нараканні. У тым ліку "Балеро энд Кампані".

Аксана Шпак мела справу з прадукцыяй Bolero. "Мы яе аднойчы ўзялі, але больш браць не будзем. Віно гэта нядрэннае, але не еўрапейскага ўзроўню", - падкрэсліла суразмоўца DW. І патлумачыла: "У Аўстрыі вельмі добрае ўласнае віно, а таму, каб прабіцца на рынак, трэба высокая якасць". Яна працуе з больш канкурэнтаздольнымі, на яе думку, брэндамі Marani, Schuchmann і Vinoterra.

Два апошнія належаць нямецкаму топ-мэнэджару Буркхарду Шухману ( Burkhard Schuchmann), які, сышоўшы з высокіх пасад у нямецкім вялікім бізнэсе на пенсію, у 2006 годзе захапіўся вінаробствам ў Грузіі і сёння з'яўляецца адным з вядучых пастаўшчыкоў грузінскіх вінаў у Еўропу. Са слоў Аксаны Шпак, прадукцыю яго гаспадаркі купляюць у асноўным карэнныя аўстрыйцы, тады як выхадцы з былога СССР хутчэй набываюць у яе онлайн-краме віна Marani.

Еўрапейскія імпарцёры канцэнтруюцца на абраных брэндах

Яшчэ адна кампанія з чорнага спісу Расспажыўнагляду - "Баграціёні-1882". Яе прадукцыя была адзін час у асартыменце Гамбуржскай крамы GeoVino, аднак, са слоў Андрэ Хайна, рынак для грузінскіх пеністых вінаў занадта вузкі, значна больш перспектыўнае чырвонае і белае віно. На сайце Бэрлінскай крамы Tsinapari ёсць тры найменні пеністага віна маркі Bagrationi 1882.

Аднак аснову асартыменту складае прадукцыя віннага завода Kindzmarauli. "Раней у нас быў больш шырокі выбар вытворцаў, затым мы яго звузілі, зрабіўшы стаўку на таго, хто забяспечвае найлепшыя прапорцыі кошту і якасці", - растлумачыў сваю бізнэс-мадэль Аляксей Шрайнэр.

Такім жа шляхам пайшоў і Любэн Лінгораў, які заснаваў сваю інтэрнэт-краму ў Франкфурце-на-Одэры ў 2012 годзе. Праз два гады падчас паездкі ў Грузію, ён наведаў вінаробнае гаспадарка Kakhuri і з тых часоў прадае пераважна яго прадукцыю, якая пастаўляецца, дарэчы, і ў Расею. "Сёння я імпартую дзесяць гатункаў вінаў Kakhuri, усяго ж у мяне ў асартыменце блізу 20-25 гатункаў, больш, я мяркую, немэтазгодна", - распавёў суразмоўца DW.

У ягонай краме можна купіць і прадукцыю Schuchmann. Ёсць таксама тры гатункі віна вытворцы Badagoni, які таксама патрапіў у спіс Расспажыўнагляду. Любэн Лінгораў упэўнены, што калі б гэта віно не адпавядала ўстаноўленым у ЕЗ нормам, яго на нямецкі рынак проста б не пусцілі.

У гэтым сэнсе, падкрэсліў суразмоўца DW, уведзенае ў свой час Расеяй эмбарга на імпарт грузінскіх вінаў (гэта было ў 2006 годзе) выканала Грузіі "цудоўную паслугу": яно прымусіла вытворцаў шукаць іншыя рынкі збыту, пераарыентавацца на Еўропу, і гэта істотна падвысіла агульны ўзровень грузінскага віна. Але, дапусціў Лінгораў, у Расею некаторыя невялікія грузінскія вінныя гаспадаркі маглі апошнім часам адпраўляць прадукцыю невысокай якасці.

Напісаць каментар 58

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках