Бацька ўкраінскага чэмпіёна свету загінуў, ратуючы людзей на Данбасе

Пранізлівая гісторыя.

Футбаліст Кірыл Дрышлюк нарадзіўся ў вайсковай сям'і - дзед Вячаслаў Дрышлюк служыў у складзе савецкай арміі ў Вугоршчыне, айцец Павел Дрышлюк - падаўся ў авіяцыю, служыў у Барыспалі.

З пачатку баявых дзеянняў на ўсходзе Украіны капітан Дрышлюк увайшоў у склад экіпажа самалёта АН-30 як бартавы тэхнік. 22 красавіка 2014-га самалёт трапіў пад абстрэл над Славянскам [горад абласнога значэння ў Данецкай вобласці], але не атрымаў сур'ёзных пашкоджанняў і прызямліўся ў Барыспалі, піша «Трибуна».

6 чэрвеня экіпаж Дрышлюка зноў трапіў пад абстрэл з ПЗРК. Самалёт страціў вышыню і пачаў падаць над жылымі раёнамі. Камандзір экіпажа Канстанцін Магілко аддаў загад усім, акрамя экіпажа, пакінуць борт. Сам разам з Дрышлюком і другім Бортмеханікам Аляксеем Патапенкам застаўся - трэба было адвесці пагрозу ад людзей унізе.

Амаль адразу ж загінуў аператар фотаздымкі Сяргей Камінскі - камандзір загадаў скінуць яго цела на парашуце. Яшчэ траіх чалавек выратаваў Дрышлюк - ён дапамагаў здымаць бронекамізэлькі і надзець парашуты. Скакаць прыходзілася з 800-метровай вышыні. Хуткасць падзення была велізарнай - людзей даводзілася даводзілася адрываць і адштурхоўваць з самалёта.

У планах тых, хто засталіся на борце, было пасадзіць судна на бяспечнай тэрыторыі - дзе не было людзей. Але за некалькі дзясяткаў метраў да зямлі адвалілася крыло - выратавацца не ўдалося нікому. Самалёт быў цалкам разбураны.

Целы загінулых было складана ідэнтыфікаваць. Пасля экспертыз Патапенка і Магілко пахавалі яшчэ ў чэрвені. Цела Дрышлюка знайсці не ўдалося, ён доўгі час лічыўся зніклым без вестак. Толькі 6 студзеня 2015 года яго прызналі загінулым. Паўлу Дрышлюку было пасмяротна прысвоенае званне маёра.

***

Сёння яго сын Кірыл Дрышлюк - асноўны паўабаронца нацыянальнай каманды Украіны U-20. Ён цалкам адгуляў фінал чэмпіянату свету, пераможны для сваёй каманды.

Дрышлюк - выхаванец кіеўскага «Дынама», але ў 16 гадоў апынуўся не патрэбны клубу. Праўда, доўга без каманды не заставаўся. Яго падхапіла «Звезда». Кажа дырэктар крапіўніцкага клуба Андрэй Перавознік:

«Два гады таму ў нас не было вялікай колькасці высакакласных выканаўцаў, у якіх была нядрэнная школа. Тады Кірыл не быў патрэбны «Дынама». Там лічылі, што ў іх ёсць іншыя футбалісты на гэтую пазіцыю гэтага ўзросту. Тым больш, дынамаўская школа заўсёды перамагала ў юнацкіх першынствах. Магчыма, ён не вытрымліваў канкурэнцыі.

Мы ім цалкам задаволеныя. Калі чалавек у 18 гадоў гуляе ў аснове каманды ў прэм'ер-лізе, то трэнеры нешта бачаць. Спартыўныя і чалавечыя якасці Дрышлюка не выклікаюць пытанняў. Правільна, што трэнерскі штаб давяраў яму.

Прапановы? Пакуль што ён на кантракце ў нашым клубе. Зборная гэтага склікання вельмі моцная, мы ганарымся, што наш гулец гуляе ў яе аснове. Гэта прыемна для любога клуба».