Эрдаган пад пятой у Пуціна

У канчатковым рахунку за ўсё даводзіцца плаціць.

«Баі паміж жаўнерамі Башара Асада і джыхадзістамі ў Сірыі закранаюць важныя замежныя інтарэсы», - піша журналіст французскага выдання L'Express (прыводзіў - inopressa.ru) Хрысціян Макаран.

«Прэзідэнт Турцыі думаў захаваць у Сірыі зону ўплыву, якая дазволіла б яму весці перамовы з расейцамі і іранцамі. Нічога гэтага не будзе», - гаворыцца ў артыкуле.

«З непарушнай логікай войскі Башара Асада, падтрыманыя расейскімі вайскова-паветранымі сіламі, аднавілі ваенныя дзеянні ў катле Ідліб, апошнім з бастыёнаў джыхаду. Гэты анклаў, размешчаны на паўночным захадзе Сірыі ўздоўж турэцкай правінцыі Хатай, з'яўляецца навочнай ілюстрацыяй невызначальнага абсурду сірыйскага канфлікту, бо ў барацьбе ўдзельнічаюць джыхадзісты, якім няма чаго губляць, і войскі, якія ніхто не спыняе, і ўсё гэта адбываецца пад пільным поглядам заходніх дзяржаў, якія выйшлі з гульні», - паказвае аўтар публікацыі.

«І што цяпер? У Ідлібе блізу 3 млн чалавек узятыя ў закладнікі джыхадзістамі, колькасць якіх ад 30 да 50 тысяч чалавек, і якія трымаюць у страшнай пастцы астатніх. Узяцце гэтага гнязда тэрарыстаў мае вызначальнае значэнне ў вачах сірыйскага рэжыму, бо менавіта праз гэты рэгіён праходзяць дзве асноўныя магістралі - вось поўнач-поўдзень Дамаск-Алепа і заходне-ўсходні маршрут Латакія-Алепа - праход і кантроль над Ідлібам таксама дае доступ да суседняй алавіцкай правінцыі, адкуль паходзіць клан Асада. Ліквідацыя джыхадзістаў прывядзе да масавага сыходу людзей, якія непазбежна перамесцяцца ў Турцыю, дзе ўжо знайшлі прытулак прыблізна 3,5 млн пераселеных сірыйцаў. Гэта непрымальна для Эрдагана; але ягоны правал у Ідлібе відавочны і за ім з нецярпеннем падглядваюць два ягоныя часовыя хаўруснікі - Расея і Іран, якія хочуць, каб Асад пакончыў з гэтым злом», - адзначае Макаран.

«У траўні 2017 года ў Астане прэзідэнт Турцыі сапраўды ўзяў на сябе абавязацельства кантраляваць тэрарыстаў Ідліба; але ў яго гэтага не выйшла, яны ўвесь час пераследуюць сірыйскае войска і імкнуцца прарвацца да расейскай авіябазы Хмеймін. Пад узмоцненым ціскам Пуціна і прэзідэнта Ірана Хасана Рухані Эрдаган цяпер вымушаны адкінуць джыхадзістаў Ідліба і таргавацца за зону ўплыву на паўночным захадзе Сірыі ў выглядзе кампенсацыі для абясшкоджвання пазіцый курдаў», - каментуе журналіст.

«У кароткатэрміновай або сярэднетэрміновай перспектыве надзеі Раджэпа Таіпа Эрдагана ў Сірыі руйнуюцца. У абмен на ягонае збліжэнне з Уладзімірам Пуціным і ў кампенсацыю за ягонае абавязацельства падтрымаць скасаванне амерыканскага падмацавання супраць Тэгерана прэзідэнт Турцыі атрымаў шмат: гэта павелічэнне гандлю з Расеяй, расейскі газаправод «Турэцкі струмень», купля супрацьракетнай сістэмы С-400 і яе вытворчасць у Турцыі (пастаўка запланаваная на наступны ліпень)... Але ў канчатковым рахунку за гэта даводзіцца плаціць. Іншымі словамі, Эрдаган апынуўся пад пятой у Пуціна», - рэзюмуе L'Express.