28 сакавiка 2024, Чацвер, 12:43
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Паветра ўжо перамагло

47
Паветра ўжо перамагло
ІРЫНА ХАЛІП

Да блогераў уладзе няма прыступу.

Апошнім часам, як ні сядзеш чытаць навіны, - абавязкова спаткаеш інфармацыю аб арышце блогера. Або новую крымінальную справу ў дачыненні да блогера. Ці пра ператрус у доме блогера. Іх стала занадта многа - не блогераў, вядома, а рэпрэсій супраць іх. Раней неяк усё больш на актывістаў палявалі, а ў гэтым сезоне быццам адкрылі новы тып небяспечных драпежнікаў, якія падлягаюць знішчэнню.

Вядомага берасцейскага блогера Сяргея Пятрухіна абвінавачваюць аж паводле двух артыкулаў КК - «паклёп» і «абраза». Пацярпелыя - міліцыянты з Ленінскага РАУС Берасця. Іх чацвёра. Прыйшоў, значыць, Пятрухін у міліцыю - і адразу чацвёра ўцяклі пісаць рапарты на тэму «пакарайце гэтага чалавека, ён нас, безабаронных, пакрыўдзіў!». Ягонага сябра і калегу з акцый супраць акумулятарнага завода ў Берасці Александра Кабанава таксама абвінавачваюць паводле крымінальнай справы - паводле заявы нейкага міліцыянта з Бярозы, чые грашовыя сродкі Кабанаў нібыта прысвоіў. Ператрус у бацькоў, ператрус у спадарожніцы блогера - стандартны пратакол нагнятання напружання, каб абвінавачанаму стала страшна: вунь якая магутная дзяржаўная машына працуе супраць цябе, якія сілы кінутыя, колькі гадзін выдаткавана! Спалохайся ўжо і бяжы хавацца ў падсобнае памяшканне, і больш не з’яўляйся.

Два дні таму да берасцейскіх абражаных і безабаронных далучыліся гомельскія: схапілі вядомага блогера Андрэя Павука і павезлі ў следчы камітэт, бо ён быццам бы заявіў аб мінаванні выканкаму ў гарадскім пасёлку Рудабелка. Яго потым, праўда, адпусцілі, але крымінальную справу распачалі і ўсю тэхніку з кватэры вынеслі. Працэсуальны статус блогера невядомы. Павук, вядома, асоба эксцэнтрычная, да гэтага часу ніхто не змог даказаць, што ягоны твор «Я з вёскі» - здзек, як ніхто не змог давесці, што гэта было напісана ўсур'ёз. Але ўсё адно, што там спявала сем гадоў таму піянерка з Рудабелкі: сапраўды вядомым, прывабным сваёй нестандартнасцю і дзёрзкасцю стаў не Павук - аўтар, а Павук-блогер. І цяпер на яго таксама абвешчанае паляванне.

Я ўжо не кажу пра Сцяпана Святлова, вядомага як NEXTA: дзеля гэтага юнага блогера МУС збірае аператыўныя патрулі. І гадзінамі сядзяць многазоркавыя пагоны, глыбакадумна аналізуючы, адкуль інфармацыя ў нейкага студэнта. Тэхніку з дому бацькоў Сцяпана вынеслі ўжо даўно. На шчасце, цяпер ён для іх недасягальны. Затое для тых, хто гатовы даваць інфармацыю, - на сувязі 24 гадзіны на дзень. Мэсэнджары і іншыя дасягненні прагрэсу выключылі з звязкі «крыніца- рэцыпіент» такое неабходнае раней звяно, як асабістая сустрэча з перадачай інфармацыі або дакументацыі. Раней пры вялікім аператыўным жаданні можна было вылічыць крыніцу выцеку, цяпер - немагчыма. Тады можна было націснуць на журналіста і асабліва на яго рэдактара, прыстрашыць або паабяцаць, але не дапусціць публікацыі. Або ў крайнім выпадку выключыць і знішчыць тыраж газеты, да прыкладу. Але блогер - сам сабе і рэдактар, і рэпарцёр, і друкарня. З Інтэрнэту ніякі наклад не канфіскуеш. Таму яны і шалеюць.

Я выдатна разумею намесніка міністра ўнутраных спраў Аляксандра Барсукова, які днямі выступіў з цалкам удалай фармулёўкай: публікацыі ў інтэрнэце, сказаў ён, ствараюць «дэструктыўны раздражняльны фон». Усё правільна сказаў, менавіта так, я згодна. Дэструктыўны і раздражняльны. Прыходзіш на службу, а засяродзіцца не можаш. Гартаеш сайты, з асцярогай глядзіш на тэлефон - ці не пікне «Тэлеграм»? І калі ён нарэшце выдасць гук, ці патэлефануе калега, пасмейваючыся, або выгнаны з краіны сайт выставіць шакавальную навіну пра цябе - як служыць айчыне на гэтым фоне? Суцэльная дэструктыўнасць. Трэба тэрмінова знішчыць яе крыніцу.

І тады пачынаецца паляванне на блогераў. Гэта яны - абсалютнае, непадкантрольнае зло. Калі іх знішчыць, ёсць шанец спыніць гэтую бясконцую плынь інфармацыі і яе довадаў. Толькі не разумеюць суграмадзяне ў пагонах, што ваяваць з інтэрнэтам - усё адсно, што ваяваць з паветрам. Можна арыштаваць блогера. Можна яго нават забіць. Але ўсё, што ён выклаў у інтэрнэт, ужо нікуды не дзенецца, - толькі пачне распаўсюджвацца з неверагоднай хуткасцю. Вецер не спыніць. Паветра не забараніць. Інтэрнэт стаў той нематэрыяльнай субстанцыяй, якая не па зубах усім сілавікам свету - не кажучы ўжо пра нашых айчынных троечнікаў. Гэта новая свабода слова, якая забяспечвае сябе сама, без акрэдытацыі, допускаў і артыкулаў законаў. Яе не знішчыць нават атамная бомба.

Паветра ужо перамагло.

Ірына Халіп, спецыяльна для Charter97.org

Напісаць каментар 47

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках