«Каб не вяртаць грошы, гаспадыня нацкавала на нас участковага і «браткоў»

Кватарантка апавяла скандальную гісторыю пра здым жылля ў Менску.

Чытачка onliner.by Кацярына падзялілася досведам арэнды кватэры:

– Аднойчы давялося тэрмінова з'язджаць са здымнай кватэры, і часу выбіраць новы варыянт асабліва не было, – успамінае, як у 2005 годзе закруцілася паўкрымінальная гісторыя, дзяўчына. – Знялі з сяброўкамі «забітую» «двушку» на Розачцы. Дакладны кошт арэнды ўжо не ўспомню, але нібыта парадку $ 250 з умовай аплаты за 3 месяцы наперад. Гэта было даволі танна, але кватэра, паўтаруся, апынулася «забітая»: адсутнічалі ўсе міжпакаёвыя дзверы (акрамя дзвярэй у санвузел), на кухні быў здзёрты лінолеум, шпалеры таксама былі паздзіраныя часткова, мэблі практычна не было. Гаспадыня – дзяўчына гадоў 25–27 – патлумачыла ўсё гэта тым, што кватэра ёй дасталася ад бабулі, маўляў, яна збіралася рабіць рамонт і жыць, але потым перадумала і пастанавіла здаць лішнія метры. Ну добра, выбару ў нас усё роўна не было

Я настойвала на дамове, на што гаспадыня паабяцала, што пазней усё аформім. Мы пераехалі і заняліся кватэрай: пераклеілі шпалеры, заслалі лінолеум, завезлі мэблю. Калі «генералілі» кватэру, ва ўнітазе і ўмывальніку знайшлі доўгія будаўнічыя цвікі. Тады гэта не навяло нас на нейкія думкі. Недзе месяц жылі нармальна, а потым гаспадыня надумала падняць нам кошт (сапраўды, кватэра, вядома, лепей стала выглядаць). Ну добра, мы пагадзіліся.

Прайшло зусім няшмат часу, і яна зноў патэлефанавала і сказала, што зноў падымае кошт. Сума была ўжо істотная для дзвюх студэнтак і адной працоўнай дзяўчыны, прычым раптам стала нават вышэйшая за рынкавую. Мы папярэдзілі, што будзем з'язджаць, але дажывем наступныя два месяцы, альбо вяртайце нам за іх грошы.

І вось тут пачалося... Напэўна, яна падгледзела сцэнар у 90-я. Спачатку да нас прыйшоў участковы, які, як мы высветлілі пазней, апынуўся яе сябрам, і пачаў нас палохаць, маўляў, вы без дамовы, вас выперці – раз плюнуць, і паспрабуйце дакажыце, што вы адразу столькі грошай заплацілі. Потым пачаліся званкі ад розных хлопцаў на хатні тэлефон з пагрозамі. Але не на тых напалі. Я патэлефанавала гаспадыні і патлумачыла ёй, што мы не з'едзем, пакуль яна нам не верне грошы альбо не дасць дажыць аплачаны час. Заадно зайшла да суседзяў і надумала распытаць пра яе, на што мне сказалі, што тут кожныя тры месяцы мяняюцца кватаранты і, увогуле, участковы – часты госць. Тут і закралася думка, што, магчыма, у такім стане кватэра засталася пасля папярэдніх жыхароў, з якімі яна паступіла гэтаксама. Людзі проста ёй адпомсцілі як змаглі.

Некалькі дзён было ціха, а потым мы проста не змаглі трапіць у кватэру. Пакуль нас не было, яна тупа памяняла замкі, нягледзячы на тое, што там былі ўсе нашы рэчы. А на вуліцы стаяў люты. Праз тэлефон гаспадыня сказала, што прыедзе толькі ў тым выпадку, калі пад пад'ездам будзе машына (для нашых рэчаў), грошы вяртаць таксама адмовілася. Калі патэлефанавалі ўчастковаму, ён сказаў, што прысутнічаў пры замене замкоў і што яна ўсё робіць правільна.

Дзяўчаты мы былі не з нясмелага дзясятка, таму выклікалі міліцыю. Патлумачылі сітуацыю і папрасілі адчыніць дзверы. Яны, натуральна, адмаўляліся, але мы іх пераканалі, сказаўшы, што дамова на арэнду кватэры ўнутры. Калі адчынілі дзверы, мы запрасілі панятых і папрасілі адзначыць, што дамова на арэнду знікла, а таксама зніклі $ 600 (грошы, што яна была павінна за арэнду). Тады ж мы напісалі заяву на яе і ўчастковага, а таксама на наступны дзень напісалі на яе ў падатковую, паказаўшы суму арэнды ў 2 разы вышэйшую, чым плацілі. Карацей, доўжылася ўсё гэта яшчэ вельмі доўга. Мы шчасліва знайшлі новае жыллё, вярнулі свае грошы, але заявы ніадкуль не забралі (зло павінна быць пакаранае). Ні на адно пасяджэнне суда яна не з'явілася, але яе прызналі вінаватай (праўда, адрабілася толькі штрафам). У падатковай ёй таксама ўляпілі штраф.