«Часам нават салярка саляркай не пахне»

Уладальнікаў дызельных аўто зноў чакаюць скокі з бубнам?

Гісторыя паўтараецца зноў і зноў: з прыходам першых марозных дзён уладальнікі дызельных аўтамабіляў (не ўсе, але асобна ўзятыя дакладна) сутыкаюцца з абцяжараным запускам, а то і немагчымасцю «ажывіць» рухавік. Хто вінаваты і што рабіць? На гэтыя пытанні шукае адказы для abw.by Іван Крышкевіч.

Вінаватая АЗС? Не заўсёды

Як правіла, крыніца праблем – салярка, што замярзае ў паліўным фільтры (самае «тонкае» месца!) або ў паліўных магістралях. Зрэшты, гэта апошняе звяно ў ланцугу праблем. А што з'яўляецца першапрычынай «дрэннага дызельнага паліва»?

«Вядома АЗС!» - ківаюць аўтамабілісты і некаторыя сэрвісмэны. «Ды самі ўладальнікі!» - парыруюць прадстаўнікі АЗС і зноў жа некаторыя сэрвісмэны. Скажам адразу: у залежнасці ад сітуацыі мець рацыю можа любы з бакоў, бо прычыны «дрэннага» паліва могуць быць рознымі.

Пачнём з класікі: пры адмоўных тэмпературах летняе дызпаліва застывае, «выпадае» парафін, які «закаркоўвае» ўсё тонкія месцы паліўнай сістэмы, між іншым фільтр. Тут першае пытанне - чаму з надыходам халадоў летняе паліва аказалася ў баку?

Варыянты наступныя:

- АЗС прадала летняе ДТ пад выглядам зімовага, альбо нібыта «зімовае» паліва па сваіх характарыстыках гэтаму вызначэнню не адпавядае;

- уладальнік сам заліў летняе паліва ці не паспеў выездзіць старое;

- уладальнік заліў зімовае паліва, але з нейкай прычыны гэтага аказалася недастаткова.

Скажам шчыра: давесці, што прычынай прыпынку рухавіка стала паліва неналежнай якасці, залітага на канкрэтнай АЗС, і заявіць прэтэнзію не так ужо проста. Пры першым звароце вам пакажуць сертыфікат якасці, зробяць здагадку аб тым, што да або пасля той запраўкі вы маглі заліваць паліва і на іншых АЗС, увогуле, ветліва пашлюць шукаць праўду ў іншым месцы. Звяртацца ў кантралюючыя інстанцыі або суд людзі не спяшаюцца: звычайна кошт пытання не такі вялікі, каб выдаткоўваць на гэта нервы і час.

Што намяшалі ў бак?

А ці сапраўды злашчасная запраўка стала прычынай праблем? Паказальна, што ў падобных выпадках майстры адзначаюць тэхнічны стан аўтамабіляў, што прыбываюць да іх на буксіры або эвакуатары. У многіх выпадках праблемы былі справакаваны або бяздзейнасцю або няправільнымі дзеяннямі саміх аўтаўладальнікаў.

«Праблема напэўна ў паліве, але ў якім менавіта: у тым, што прадаецца на АЗС, знаходзіцца ў баку аўтамабіля або паступае ў рухавік? І яшчэ: чаму масавы характар гэтая праблема носіць у пачатку зімовага сезону? Магчыма, справа ў тым, што ў ёмістасцях АЗС і баках аўтамабіляў застаецца яшчэ і летняя салярка. Але не толькі. Паглядзіце: уладальнікі свежых аўто, у якіх паліўная сістэма ў поўным парадку, а таксама тыя, хто не эканоміць на своечасовым абслугоўванні і якасных «расходніках», да нас з такімі праблемамі звяртаюцца радзей. Калі з апаратурай усё ў парадку, фільтр свежы, ёсць падагрэў, то нават на сумесі зімовай і летняй саляркі цяпер людзі ездзяць», - каментуе адзін спецыяліст.

А вось іншы: «Раней я не быў такім катэгарычным прыхільнікам мыйкі ўсяго, пакуль не прыйшлося ўшчыльную сутыкнуцца з гэтым пытаннем. Я такія рэчы бачыў у баках, што гэта проста жудасць. І валасы, і анучы, і поліэтыленавыя пакеты. Калі ўзяць статыстыку, то, напэўна, з 100 бакаў толькі ў 15-ці гэта аказалася перастрахоўкай, а ў 85-ці пакінутых «жабы квакалі». З вадой, мазутам, саляркай. Часам нават салярка саляркай не пахне! Пытаеш, дзе запраўляўся, адказвае, што на АЗС... Так што цяпер я адназначна заўзяты прыхільнік мыйкі бакаў на ўсіх аўтамабілях, у якіх мы бачым хоць нейкія праблемы з сістэмай фільтравання».

Як выратавацца?

Меры па прадухіленні/развязання праблемы зімовага пуску - гэта не толькі своечасовы пераход на зімовае паліва, якое ўжо даўно з'явілася на АЗС (нагадаем, што ніжняя тэмпература фільтравання летняй саляркі складае мінус 7°С, «зімовай» - мінус 20°С, «арктычнай» - мінус 32°С), але і замена паліўнага фільтра перад зімовым сезонам. А калі і да таго меліся праблемы з працай рухавіка, аўтамабіль ва ўзросце - не будзе лішнім як мінімум заклапаціцца дыягностыкай паліўнай сістэмы, магчыма, яе ачысткай. Каб затым не займацца «ажыўленнем» рухавіка на марозе.

Аптымальным развязаннем для легкавых аўтамабіляў можа быць і ўстаноўка бандажнага падагравальніка на паліўны фільтр, а таксама праточнага, што ўрэзваецца ў паліўную магістраль і прадухіляе застыванне саляркі ў сістэме падчас руху. У прынцыпе можна абысціся адным бандажнымі падагравальнікам, які будзе грэць салярку ў фільтры (а менавіта ён - самае «вузкае» месца ў паліўнай сістэме). Але калі яго ўстаноўка тэхнічна немагчымая, прыйдзецца ратавацца праточным падагравальнікам, які трэба ставіць перад фільтрам.

І напрыканцы - пару слоў пра антыгелевыя прысадкі. Па-першае, стаўленне аўтавытворцаў да іх неадназначнае і можа адрознівацца ад маркі да маркі, але ў любым выпадку варта памятаць, што прысадка выкарыстоўваецца для таго, каб прадухіліць «выпадзенне» парафіну, адпаведна яна павінна быць залітая ў бак загадзя, а працуе гэта адносна да летняга гатунку дызельнага паліва. «Зімовую» салярку такім спосабам не палепшыш, бо яна і так ўтрымлівае антыгелевыя прысадкі.

Не забудзем і пра альтэрнатыўныя сродкі - газа або бензін А80, які можна дадаваць, таксама загадзя, у дызельнае паліва. Для моцных маразоў магчыма ўтрыманне на ўзроўні 20-30% і нават больш. Зрэшты, калі для старых рухавікоў гэты спосаб цалкам прымальны, то для сучасных яго варта разглядаць толькі як крайнюю меру.