Каля Менска выявілі загадкавую чыгунку

Пра яе мала хто ведае.

«З прыходам выходных мы зноў бяжым ад інфармацыйнага шуму і праганяем восеньскую хандру бадзёрым шпацырам па маляўнічых месцах. Аб'ект, пра які мы раскажам сёння, зробіць неймавернае ўражанне на аматараў чыгунак. Дзве серабрыстыя ніткі рэек уюцца сярод тарфяных палёў, бярозавых гаёў, іглічных лясоў і бабровых плацін. Тут не ходзяць пасажырскія цягнікі, няма звыклых станцый з перона, не сустрэнеш дачнікаў, якія спяшаюцца на электрычку. Наш фатограф Максім Тарналіцкі прайшоў пешшу адну з беларускіх вузкакалеек і дзеліцца прыгажосцю», - пішуць журналісты onliner.by.

У Беларусі дзейнічаюць блізу 30 чыгунак з шырынёй каляіны 750 міліметраў (шырыня стандартных для БЧ шляхоў складае 1520 міліметраў). Усе яны выкарыстоўваюцца для транспарціроўкі торфу. Адна з самых блізкіх да Менска вузкакалеек знаходзіцца на мяжы Уздзенскага і Пухавіцкага раёнаў. На машыне дабірацца сюды зручна - 56 кіламетраў ад МКАД па трасе Р23, затым паварот на вёску Белая Лужа і дзве хвіліны пешшу да саміх шляхоў.

Гэтая вузкакалейка належыць філіялу «Слуцкі» Старобінскага торфабрыкетнага завода. Вытворчая база размяшчаецца ў аграгарадку Гацук, адкуль невялікі цеплавоз накіроўвае склады да радовішчаў торфу ва Уздзенскім, Слуцкім і Пухавіцкім раёнах. Дзейнічае чыгуначная галінка з 1964 года.

Заходней ад вёскі Белая Лужа вузкакалейка праходзіць па пуцеправодзе над аўтатрасай Р23.

А далей праз лясны масіў рэйкі вядуць на торфабрыкетны завод.

А вось бачны і сам завод. На падыходзе да яго стаяць адмысловыя вагоны, прызначаныя для перавозкі торфу. Недзе далей - разгрузачная пляцоўка.

На ўсход ад Белай Лужыны пачынаецца шырокі торфамасіў. Там жалязяка ідзе ўздоўж заказніка «Вецярэвіцкі», вядомы сваімі цяжкапраходнымі журавінавымі балотамі. Месцы глухія, па-свойму прыгожыя і загадкавыя ў гэтыя восеньскія дні.

Мноства паваленых дрэў - сляды жыццядзейнасці баброў.

З заказнікам звязаная адна гісторыя. Некалькі гадоў таму Старобінскі торфабрыкетны завод планаваў пашырыць плошчу торфараспрацовак за кошт балот. Пухавіцкі райвыканкам нават паспеў прыняць пастанову аб выключэнні 200 гектараў з катэгорыі ахоўных зямель. Эколагі забілі трывогу, умяшалася Акадэмія навук, падключылася пракуратура. У выніку рашэнне было скасаванае. Экасістэма захавала сваю прыродную існасць.

Калі памкняцеся прагуляцца ў гэтых месцах, памятайце: чыгунка, хай і вузкакалейная, - крыніца падвышанай небяспекі. Не пераводзьце стрэлкі рэек, не хадзіце па тарфяніках, не разводзьце вогнішчаў. Гладзіць баброў фатограф таксама не рэкамендуе.