Навукоўцы знайшлі метад лячэння ўсіх узроставых захворванняў адразу

Амерыканскія навукоўцы распрацавалі метад геннай тэрапіі, які дазваляе павялічыць працягласць жыцця.

Ён накіраваны на комплекснае лячэнне адразу ўсіх хвароб, звязаных з узростам. Вынікі даследавання апублікаваныя ў часопісе Proceedings of the National Academy of Sciences, паведамляе РІА «Новости».

Па меры старэння ў чалавека пачынаюць развівацца так званыя ўзроставыя захворванні: сардэчная і нырачная недастатковасць, дыябет, атлусценне і іншыя. Часта яны ўзаемазвязаны, і наяўнасць якой-небудзь адной хваробы павялічвае рызыку развіцця іншых.

Традыцыйная медыкаментозная тэрапія звычайна акцэнтуецца на асобных захворваннях, ігнаруючы іх ўзаемасувязь. У выніку пацыенты прымаюць некалькі лекаў, што павялічвае рызыку негатыўных пабочных эфектаў.

Амерыканскія навукоўцы з Гарвардскага ўніверсітэта і Гарвардскай медыцынскай школы высветлілі, як з дапамогай геннай тэрапіі можна палепшыць агульны стан здароўя пажылых людзей, палегчыць ці нават вылечыць шматлікія ўзроставыя захворванні, павялічыць працягласць жыцця.

У папярэдніх даследаваннях спецыялісты выявілі, што экспрэсія трох генаў - FGF21, sTGFβR2 і αKlotho станоўча ўплывае на здароўе і працягласць жыцця мышэй. Навукоўцы выказалі здагадку, што ўвядзенне дадатковых копій гэтых генаў мышам будзе спрыяць барацьбе са старэннем.

У новым даследаванні аўтары паведамляюць аб стварэнні метаду геннай тэрапіі, заснаваным на дастаўцы генаў, звязаных з даўгалеццем, з дапамогай адэнаасацыяваннага віруса AAV8.

"Вынікі, якія мы ўбачылі, былі ашаламляльнымі. Цэласнае развязанне праблемы старэння з дапамогай геннай тэрапіі можа быць больш эфектыўным, чым частковы падыход, які існуе цяпер", - прыводзіць словы першага аўтара даследавання Ноя Дэвідсана (Noah Davidsohn) прэс-служба інстытута Віса пры Гарвардскім універсітэце.

Выкарыстоўваючы сератыпы AAV8 у якасці сродку дастаўкі, навукоўцы стварылі асобныя канструкцыі геннай тэрапіі для кожнага з генаў (іх называюць трансгеннымі). Вірусны вектар дастаўляў трансгенны ў клетку арганізма і ўбудоўваў у ДНК. Такім чынам патрэбны бялок пачынаў выпрацоўвацца больш актыўна.

Трансгены, як паасобку, так і ў спалучэнні, каб праверыць наяўнасць сінэргетычнага эфекту, дастаўляліся ў клеткі мышэй з атлусценнем, дыябетам другога тыпу, сардэчнай і нырачнай недастатковасцю.

Ген FGF21 пасля аднаразовага ўвядзення выклікаў зніжэнне прыбывання ў вазе ў гладкіх мышэй і паляпшэнне стану ў хворых дыябетам другога тыпу. Пры ўвядзенні sTGFβR2у мышэй з сардэчнай недастатковасцю функцыя сэрца палепшылася на 58 адсоткаў. Спалучэнне FGF21 і sTGFβR2 было паспяховым пры лячэнні ўсіх чатырох тэставых узроставых захворванняў - сардэчнай і нырачнай недастатковасці, дыябету і атлусцення, а таксама на 75 працэнтаў знізіла атрафію нырак у мышэй з нырачным фіброзам. Адначасовае ўвядзенне ўсіх трох генаў прывяло да трохі горшых вынікаў, магчыма, праз неспрыяльнае ўзаемадзеянне паміж FGF21 і αKlotho, якое навукоўцы будуць вывучаць на наступным этапе даследаванняў.

Важна адзначыць, што ўбудаваныя трансгены не могуць быць перададзеныя будучым пакаленням або ад адной асобіны да іншай.