Самыя дзіўныя ландшафты, якія варта ўбачыць сваімі вачыма

Нерукатворныя цуды планеты Зямля.

Велічныя скалы і глыбокія правалы, лагуны — пляжы і пячоры - у кожнага вандроўцы свой спіс улюбёных месцаў на планеце. Унікальныя помнікі прыроды, якімі варта палюбавацца хоць бы раз у жыцці — у матэрыяле РІА «Новости».

Маньпупунёр, Рэспубліка Комі, Расея

«Слупы Маньпупунёр — гэта самае цудоўнае, што я бачыў, — распавядае Віктар Захараў, падарожнік з Каралева. — Мае чаканні не апраўдаліся, рэальнасць нашмат больш дзіўная. Мы з групай тры дні жылі побач са слупамі, сыходзіць было вельмі сумна, таму я і паабяцаў сабе вярнуцца сюды. Вось у лютым збіраюся».

Маньпупунёр, або слупы выветрывання, - комплекс з сямі астанцоў, ізаляваных масіваў горнай пароды вышынёй ад 30 да 42 метраў. Знаходзіцца далёка ад населеных месцаў, на тэрыторыі Пячора-Ілычскага запаведніка, дабрацца туды могуць толькі падрыхтаваныя турысты.

«Самі астанцы вышынёй з дванаццаціпавярховы дом, і яны не дзесьці ў лесе, як, напрыклад, скалы Сем Братоў (Сярэдні Урал), а на плато, — тлумачыць юрыст Аляксей Касіцкі. - Нам удалося палюбавацца імі і ў воблаку, і пад сонцам, а калі ўсё ахутанае туманам, узнікае казачная, загадкавая атмасфера. Гэта шыкоўна!»

Ленскія слупы, Якуція, Расея

«Я ўпэўненая, што менавіта Ленскія слупы павінен убачыць кожны, — кажа Ганна Гардзіевіч, фатограф з Якуцка. - Да іх можна дабрацца па вадзе на цеплаходзе або катэры. Каб падняцца, давядзецца папрацаваць: прайсці тры кіламетры па прыступках, але яно таго вартае!»

Ленскія слупы - гэта геалагічны комплекс вертыкальных скал. Яны мудрагеліста грувасцяцца ўздоўж берага ракі Лены. На гэтай жа тэрыторыі знаходзіцца аднайменны прыродны парк.

Pamukkale, Турцыя

Дзеці ў траверцінах, прыродных вапнавых басейнах, якія знаходзяцца ў прыродным аб'екце Памукале на паўднёвым захадзе Турцыі.

Гэта месца вядомае сваімі геатэрмальнымі крыніцамі, каскадамі тэрасных ваннаў з тэмпературай вады 36 градусаў па Цэльсіі. У перакладзе з турэцкага Памукале - «Баваўняны замак». Сапраўды, калі глядзець здалёк, здаецца, што гэта беласнежныя баваўняныя палеткі (напраўду — адклады кальцыю).

Карынфскі канал, Грэцыя

Аб будаўніцтве гэтага канала, які злучае Эгейскае і Іянічнае мора, задумваліся яшчэ старажытныя грэкі. Але рэалізаваць праект удалося толькі ў канцы XIX стагоддзя. Цяпер Карынфскі канал збольшага страціў эканамічнае значэнне, да таго ж праз вузкасць воднага шляху праз яго не могуць праходзіць буйныя акіянскія судны.

«Нябесная брама», Кітай

«Акно» ў гары Цяньмэнь на паўднёвым усходзе Кітая, якое ўзнікла ў выніку землятрусу прыкладна ў 260 годзе нашай эры, прыцягвае і мясцовых жыхароў, і падарожнікаў. Цяпер кожны ахвотны можа падысці да аркі, падняўшыся па 999 прыступках лесвіцы, якая сімвалізуе шлях прасвятлення.

Блакітная Лагуна, Ісландыя

Блакітная лагуна - геатэрмальнае возера на паўвостраве Рэйк'янес у Ісландыі

Blue Lagoon - унікальная геатэрмальная крыніца, адна з самых наведвальных славутасцяў Ісландыі. Цёплыя воды малочных, далікатна-блакітных і блакітных адценняў багатыя мінераламі і валодаюць гаючымі ўласцівасцямі. Тэмпература вады ў купальным басейне нават у халодныя зімы - плюс 37-40 градусаў Цэльсія.

Калодзеж Якава, ЗША

Гэты прыродны калодзеж - адна з галоўных славутасцяў штата Тэхас. Праўда, у яго не вельмі добрая слава: былі выпадкі, калі аквалангісты не вярталіся з падводных пячор. Але гэта не бянтэжыць тысячы турыстаў, якія прыязджаюць акунуцца ў вадаёме і палюбавацца незвычайным ландшафтам.

Схаваны пляж, Мексіка

Гэта ландшафт штучнага паходжання: у пачатку XX стагоддзя востраў Марыета, дзе знаходзіцца пляж, выкарыстоўваўся як палігон для выпрабавання боепрыпасаў. Пасля таго, як эксперыменты спыніліся, востраў набыў вядомасць у турыстаў, у тым ліку дзякуючы вядомаму даследніку Жаку Іву Кусто.

Дванаццаць Апосталаў, Аўстралія

Гэта група вапняковых скал, якія ўзвышаюцца з вады ля паўднёва-ўсходніх берагоў Аўстраліі ў Нацыянальным парку Порт-Кэмпбэл. Незвычайны вонкавы выгляд зрабіў іх турыстычнай славутасцю. Цікава, што да XX стагоддзя яны называліся «Свіння і парасяты», але каб прыцягнуць турыстаў з усяго свету, іх перайменавалі.

Мармуровая пячора, Чылі

На возеры Хенераль Карэра не адна Мармуровая пячора, а цэлы лабірынт пустэчаў у пародзе выспы. Пячору часта называюць «мармуровым саборам», хоць яе сцены складаюцца з вапняку, на які трапляюць блікі ад блакітнай вады возера.

Казачныя басейны на востраве Скай, Шатландыя

Напраўду гэта каскад вадаспадаў ля падножжа гор Кулін. Некаторыя басейны злучаюцца падводнымі тунэлямі, і тыя, каго не палохае вельмі нізкая тэмпература вады, могуць плаваць паміж імі.

Дарога Гігантаў, Ірландыя

Помнік прыроды ўтварае прыблізна 40 тысяч злучаных паміж сабой базальтавых калонаў. Яны паўсталі ў выніку вывяржэння вулкана амаль 60 мільёнаў гадоў таму. Верхавіны калонаў, самая высокая з якіх дасягае 12 метраў, утвараюць падабенства трампліна.

Вадаспад Пангур

У гэтым вадаспадзе галоўнае не маштабнасць і грандыёзнасць, а цікавая структура: вада, падаючы ўніз, праходзіць па своеасаблівых каменных тэрасах і ўтварае сукупнасць дробных вадаспадаў.

Па гэтых прыродных прыступках можна падняцца на самы верх і выкупацца пад струменямі вады.

Уайтхэвен, Аўстралія

Тут бераг складаецца з драбнюткіх пясчынак дыяксіду крэмнію, які надае яму сіне-смарагдавыя адценні. Хімічны склад тлумачыць і яшчэ адну анамалію: нават у паўдзённую спёку пясок застаецца ледзь цёплым. А яшчэ дыяксід крэмнію часта адбіваецца негатыўна на працы гаджэтаў, таму турыстам раяць абыходзіцца на пляжы без мабільных тэлефонаў і фотаапаратаў.

Скала Расколаты Яблык, Новая Зеландыя

На ўзбярэжжы Тасманавага мора ёсць адзінкавая гранітная глыба шарападобнай формы дыяметрам, большым за шэсць метраў з ідэальна правільным разломам. Гэта так званы расколаты яблык, з якім новазеландскія маоры звязваюць легенду аб нешчаслівай любові мясцовага рыбака і прыгажуні — дачкі аднаго з багоў.