29 сакавiка 2024, Пятніца, 17:09
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Пенсіянерка: Лекарка стала на мяне крычаць - вы мне надакучылі, колькі вам гадоў?

79
Пенсіянерка: Лекарка стала на мяне крычаць - вы мне надакучылі, колькі вам гадоў?

Скандальны выпадак адбыўся ў Слоніме.

У рэдакцыю «Газеты Слонимской» звярнулася мясцовая жыхарка Лідзія Уладзіміраўна. Жанчына распавяла пра непрыемную гісторыі, якая адбылася з ёй на прыёме ва ўчастковага лекара.

- Я жыву адна: муж памёр, дзеці жывуць далёка. Я інвалід II групы, хварэю. Але лекарка адмовілася мяне лячыць. Справа ў тым, што шаснаццаць гадоў таму мне паставілі страшны дыягназ. Мне рабілі дзве аперацыі і хіміятэрапію. Але ўсё, дзякуй Богу, абышлося. Я жыву. Аднойчы я захварэла, пайшла да ўчастковай лекаркі, якой я распавяла пра тое, што мяне непакоіць кашаль, я не магу дыхаць, у мяне баліць бок. Яна мне на працягу некалькіх месяцаў прызначала лячэнне, але мне лягчэй не станавілася. А аднойчы, калі я прыйшла да яе на прыём, яна мне сказала: «У вас была анкалогія, якая бясследна не праходзіць, у вас пайшлі метастазы. А бок баліць - вы старая, цярпіце». Вось і вылечыла. А потым стала на мяне крычаць: «Вы мне надакучылі, колькі вам гадоў?"

Мне 74 гады. Пасля слоў лекаркі ногі ў мяне зрабіліся ватнымі, у вачах пацямнела. Мне людзі дапамаглі выйсці на вуліцу. Пад'ехала таксі, я села ў машыну і прыехала дадому. Дома я хутчэй стала піць таблеткі ад ціску. Ціск быў 220/200 мм рт.сл., цукар - 12 ммоль/л. Тры дні я праплакала, не выходзячы з дому.

Словы лекаркі мяне проста забілі. Я думала, што калі метастазы пайшлі, то навошта мне мучыцца. Тым больш што я бачыла, як суседка памірала ад анкалогіі, хуткая кожны дзень прыязджала, дзеці ад яе не адыходзілі. А ў мяне дачка ў Менску, сын жыве на Крайняй Поўначы. Я падумала: хто за мной будзе даглядаць? Словы лекаркі я вельмі блізка прыняла да сэрца і хацела выпіць пачак таблетак.

Але, на шчасце, у гэты момант да мяне прыйшлі мае сяброўкі. Я ім распавяла аб тым, што здарылася. Яны сталі мяне лаяць, сказалі, каб я адправілася да гінеколага, бо ведалі, што ў мяне былі праблемы па жаночай частцы. У жаночай кансультацыі лекары мяне агледзелі, адправілі на УГД, дзе лекар мне сказаў, што ўчастковая лекарка не павінна была ставіць дыягназ, а павінна была накіраваць да гінеколага.

Лекар быў сам здзіўлены такім стаўленнем калегі да мяне. Пазней я пайшла да іншага тэрапеўта, якая мяне паглядзела і сказала, што ў мяне бранхіт. Яна выпісала мне таблеткі, і за дзесяць дзён я стала здаровай. Участковая лекарка лячыла мяне чатыры месяцы, ад яе таблетак у мяне стала балець печань. Лідзію Уладзіміраўну да глыбіні душы пранялі словы лекаркі, пасля якіх ёй не хацелася жыць.

Жанчына напісала ліст у адміністрацыю УАЗ «Слонімская ЦРБ», дзе яе зварот разгледзелі і далі наступны адказ: «Вы прымацаваныя на медыцынскае абслугоўванне да іншага ўчастковага лекара-тэрапеўта раённай паліклінікі УАЗ «Слонімская ЦРБ».

У тэлефоннай размове з загадчыкам тэрапеўтычнага аддзялення раённай паліклінікі ад асабістай сустрэчы, а таксама кансультацый і аглядаў лекарамі-адмыслоўцамі Вы адмовіліся... Дадаткова паведамляем, што ў наш адрас паўторна паступіў калектыўны пісьмовы зварот ад жыхароў мікрараёна Лабазоўка г. Слоніма, якія абслугоўваюцца ўчастковай лекаркай-тэрапеўтам, з просьбай пакінуць яе на тэрапеўтычным участку №5 для медыцынскага абслугоўвання насельніцтва ўчастка».

Лідзія Уладзіміраўна не толькі звярталася са сваёй праблемай у Слонімскую ЦРБ, але і адправіла ліст у Міністэрства аховы здароўя. І пасля гэтага да жанчыны, з яе слоў, дадому прыехала цэлая брыгада лекараў, але Лідзіі Уладзіміраўны не было дома. Але калі ёй суседзі сказалі, што прыязджалі медыкі, яна была напалоханая. І вось чаму.

- Я баюся, каб са мной медыкі чаго не зрабілі. Бо я ім казала, што скончу жыццё самагубствам, вось у іх і ёсць важкі аргумент - пакласці мяне ў псіхлячэбніцу. Калі я стала пісаць лісты ў вышэйстаячыя інстанцыі, мае суседзі сталі хадзіць і збіраць подпісы ў падтрымку ўчастковай лекаркі, якая працягвае працаваць. Мне ўжо 74 гады, і я хачу дажыць свой век спакойна. Шчыра кажучы, я цяпер баюся медыкаў, яны могуць мяне адправіць у псіхлячэбніцу. Але я хачу ведаць, чаму мяне ўчастковая лекарка адмовілася лячыць, ці мае яна права працягваць працаваць пасля ўсяго таго, што здарылася.

Чаму ёй усё сышло з рук за такое непаважлівае стаўленне да хворага чалавека? Ці сапраўды лекарка так некарэктна павяла сябе з пацыенткай, высветліла карэспандэнтка, адправіўшыся да лекаркі на прыём.

- У гэтым лісце напісанае глупства. Мне паказвалі яе восем лістоў. Пацыентка на прыёме ў мяне не была, напэўна, гады два. Яна ўжо на мяне скардзілася галоўнаму лекару, потым стала звяртацца ў вышэйшыя інстанцыі. Але ў мяне з гэтай пацыенткай не было ніякага канфлікту. Адзінае, я хацела паглядзець яе медыцынскую картку, каб успомніць, калі яна была ў мяне на прыёме. Яна звярталася да мяне з кашлем, у картцы былі зробленыя 2-3 запісы па гэтым звароце. Яна прыходзіла, але ёй лекі не дапамагалі. Але ж людзі ўсе па месяцах кашляюць. Ва ўсякім выпадку, ёй зрабілі здымкі, аналізы, усё было добра. Кашаль праходзіць на працягу месяца. З той пары прайшло шмат часу. Але, як высветлілася, яна такая канфліктная жанчына, якая ўжо перасварыліся з усімі суседзямі. А ў мяне ў гэтым завулку, дзе жыве пацыентка, адны інваліды жывуць, і яны часта выклікаюць лекара. Я кожны дзень у тым завулку. Так яна, напэўна, наважыла, што яна ў мяне не лечыцца, дык і яны не будуць у мяне лячыцца. І дзеля таго, каб насаліць людзям, яна наважыла мяне прыбраць з участка.

- Чаму Вы выгналі яе з кабінета?

- Ніколі ў жыцці такога не было, тым больш што я не адна сяджу ў кабінеце. Праўда, цяпер са мной працуе іншая медсястра.

- Жанчына сказала, што Вы ёй нечакана паведамілі, што ў яе анкалогія. - Гэта яна выдумляе. Заўсёды думаеш, каму са сваякоў сказаць пра такі дыягназ. Яна ўвесь час выдумляе нешта новае. Больш за тое, яна забрала медыцынскую картку і цяпер я не магу нічога аднавіць. А потым раптам гэтая картка знайшлася. Пасля размовы карэспандэнта з лекарам раённай паліклінікі ў рэдакцыю нечакана сталі тэлефанаваць суседзі і казаць добрыя словы ў адрас свайго ўчастковага лекара, абвінавачваючы суседку.

Напісаць каментар 79

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках