Берасцеец, які плаваў па лужах на надзіманым матрацы: Мінакі махалі, аўтобус сігналіў

У нядзелю Берасце зноў накрыў лівень, але не ўсіх гараджан гэта засмуціла.

Уладзімір і яго жонка Ірына прыдумалі, як выкарыстоўваць непагадзь, каб павесяліць сябе і суседзяў. Уладзімір - той самы мужчына ў бесказырцы, які плаваў па двары на надзіманым матрацы, піша tut.by.

У нядзелю раніцай Ірына і Уладзімір толькі вярнуліся з Адэсы. З'язджаць ад вады не хацелася, але дома іх чакаў сюрпрыз. Муж і жонка ляглі адпачыць, прачнуліся - і тут лівень. Праз нейкі час выглянулі ў акно, а за шклом сваё мора. Іх двор і дарогу на вуліцы Рабінавай моцна затапіла.

- У Адэсе мы глядзелі фота і відэа першай часткі гэтага патопу. Смяяліся, што можна было нікуды не выязджаць, а ў Берасці плаваць, - з усмешкай распавядае пра тыя падзеі Ірына. - Так і здарылася.

А здарылася наступнае. Увечары ў акно пара ўбачыла, што па двары «нібы водныя матацыклы па моры» рассякаюць машыны. Настрой у пары пасля адпачынку быў выдатны, тут жа ўспомнілі адэскую размову, надзьмулі двухспальным матрац - і ў дарогу.

У дарогу, праўда, адправіўся толькі Уладзімір. Ля «берага» яго чакалі дзеці, Ірына ж засталася дома і для сямейнага архіва з дзясятага паверха здымала на відэа «вандраванне» мужа. Паралельна камеры працавалі ў суседзяў і мінакоў. Хто з іх выклаў фота ў інтэрнэт, суразмоўніца не ведае. Але ў гэтым, упэўненая, няма нічога страшнага.

- У дзяцінстве я любіў пускаць у лужынах караблікі, а цяпер вырас, і сам на «караблі» адправіўся ў плаванне, - жартуе Уладзімір. - Думаю, у гэтую непагадзь я многіх развесяліў. Мінакі махалі, аўтобус, які праязджаў міма, сігналіў.

- У каментарах пытаюцца: «Хуткасць не парушалі?»

- Не, хуткасны рэжым не парушаў, - смяецца мужчына.

У панядзелак Уладзімір змяніў ваду на сушу: апошні дзень адпачынку ён праводзіць у гаражы - рамантуе машыну. За тым, як відэа і фота з ім набіраюць папулярнасць у сацыяльных сетках, назіраюць жонка і дзеці. Сам мужчына пра гэта кажа сціпла: «Гэта ўсё не для славы, а для настрою».

Заўтра Уладзімір з'язджае ў працоўную выправу, а мы пытаем у Ірыны:

- А вы чаму з мужам не паплылі?

- У Вовы смеласці больш, - жартуе жонка. - Ды і дваіх нас на такой дарозе матрац, напэўна б, не вытрымаў.

Вады, паводле ацэнак Ірыны, у той вечар у двары было па калена. Да панядзелка ад лужыны не засталося і следу.

Вёслы, дарэчы, падарунак мужу-рыбаку ад жонкі. 13 ліпеня ва Уладзіміра быў дзень нараджэння. Адзначалі яго на моры, там жа жонка і прэзентавала яму тэматычны сюрпрыз. У нядзелю муж яго і пратэставаў. У камплекце былі яшчэ ласты і маска. Але, жартуе Ірына, іх ён апрабуе ў сапраўдным вадаёме.

Нядзельнае плаванне Уладзіміра падоўжылася хвілін дваццаць. Веславаў ён толькі побач з домам - сто метраў туды, сто назад, потым спачатку.

- Стаміліся?

- Не, адчуваў сябе выдатна, - адказвае Уладзімір.