Як тата траіх дзяцей схуднеў на 70 кілаграм і кінуў паліць

Гісторыя беларуса, які адмовіўся ад шкодных звычак і абраў ЗЛЖ.

Tut.by апублікаваў гісторыю Андрэя Канановіча з Берасця, таты траіх дзяцей. «Мне 31 год, - гаворыць ён. - Хоць зусім нядаўна я выглядаў значна старэйшым за свае гады. Таму што важыў амаль 200 кг».

- Мабыць, гісторыя пачалася з таго моманту, як у мяне з'явіўся аўтамабіль і праца, з ім звязаная. Маларухомы лад жыцця, ежа адзін раз на дзень (часцей вечарам) павольна, але дакладна рабілі сваю справу. За год я дадаваў адзін, а то і два памеры ў адзенні. У дадатак цыгарэты - я паліў са школьных гадоў, гэта здавалася неад'емнай часткай жыцця.

З часам стаў заўважаць задышку і іншыя «радасці» такога жыцця. Пераканала размова з сябрам. Той сказаў: калі я нічога не памяняю, пражыву нядоўга. У прынцыпе, гэта было праўдай. З вагай 200 кг мне станавілася цяжка хадзіць. Так што ў лістападзе 2017 года я прачнуўся з думкай: «Годзе!»

Я ўзяў сябе ў рукі. У адзін дзень адмовіўся ад салодкага, тлустага, мучнога - і ў дадатак да ўсяго кінуў паліць. Стаў хадзіць у трэнажорную залу і басейн. Тут вельмі натхніў сябар, які на ўласным прыкладзе паказаў, як можна стаць іншым чалавекам за год.

Сказаць, што мне было цяжка - гэта нічога не сказаць. Было неймаверна цяжка, асабліва першы месяц. Надта хацелася смажанай ежы і салодкага...надта! Але потым стала прасцей. Я еў шмат гародніны, піў ваду. Сябры і знаёмыя спачатку паставіліся скептычна да мяне новага і з дня ў дзень чакалі, што пачну паліць і вярнуся да гамбургераў. Але іх нявер'е надавала сіл. Відавочныя змены таксама матывавалі прадаўжаць.

Цяпер я важу блізу 130 кг. Нядаўна здаў аналізы: у мяне, напрыклад, цукар прыйшоў у норму - а раней была рызыка дыябету. Я стаў актыўным, а адмова ад палення дала магчымасць адчуць смак ежы. Цяпер, калі няма магчымасці нармальна паесці, а голад дае аб сабе ведаць, ратуюся садавіной і нятлустымі кісламалочнымі прадуктамі. На святы дазваляю сабе расслабіцца з кавалачкам торта - але потым імкнуся нагнаць.

Сёння я ўсё часцей выбіраю ровар замест аўтамабіля. Плаваю. Займаюся ў трэнажорнай зале. І прадаўжаю працаваць над сабой. У мяне трое дзяцей - і цяпер я ахвотна хаджу з імі на шпацыры. Жонка дагэтуль знаходзіцца ў ціхім шоку. Можна сказаць, маё жыццё падзялілася на да і пасля.