28 сакавiка 2024, Чацвер, 18:06
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Як расплачваюцца кіроўцы за халатнасць супрацоўнікаў ДАІ?

11
Як расплачваюцца кіроўцы за халатнасць супрацоўнікаў ДАІ?

Памылка чалавека ў пагонах цягне за сабой шмат праблем і выдаткаў.

Аб праблемах эвакуацыі пісалася не раз і будзе пісацца датуль, пакуль чыноўнікі і прадстаўнікі праваахоўных органаў не навучацца кіравацца заканадаўчымі нормамі, якія рэгулююць гэтую сферу, цалкам.

Яны таксама павінны аддаваць сабе справаздачу ў тым, што іх «недахопы ў працы» могуць адбіцца на правах і законных інтарэсах грамадзян, а часам і істотна «палегчыць» кішэню ні ў чым не вінаватых аўтамабілістаў, піша abw.by.

Памыліцца можа кожны, ад гэтага ніхто не застрахаваны, але прызнацца ў гэтым не сорамна, як і прынесці прабачэнні. На жаль, у сённяшняй гісторыі прасіць прабачэння ніхто не спяшаецца, нягледзячы на тое што добрапрыстойны грамадзянін вымушаны быў аплаціць вынік чыноўніцкай памылкі сваімі асабістымі грашыма.

Аб набыцці аўтамабіля Юлія задумвалася даўно. Патрабаваўся недарагі аўтамабіль, здольны без тэхнічных цяжкасцяў дастаўляць з пункту «А» у пункт «Б». Варыянтаў выстарчала. Спыніць выбар наша гераіня вырашыла на Citroеn Xsara. Набыты аўтамабіль быў пасля ДТЗ, таму меў патрэбу ў рамонце. Тым не менш да яго куплі Юлія падышла адказна, аформіла ўсё, як належыць, з укладаннем дамовы куплі-продажу і абавязковай рэгістрацыяй яго ў ДАІ.

Закон не забараняе прадаваць аварыйныя аўтамабілі, пры гэтым агульны парадак усіх працэдур захоўваецца: зверка нумароў, атрыманне «транзітаў», заява і т.п. Выканаўшы прадпісаныя ўказам дыктатара РБ №504 дзеянні, Юлія атрымала транзітныя «нумары» і копію дамовы са штампам ДАІ.

Паколькі рамонт толькі планаваўся і трэба было выбраць, каму гэта даверыць, аўтамабіль прыпаркавалі 22 ліпеня 2018 года ў двары дома на праспекце Ракасоўскага ў г. Менску. Так, закон абавязвае паставіць транспартны сродак на ўлік цягам 10 дзён з моманту яго куплі, уладальніца вызначыла зрабіць гэта ўжо пасля рамонту.

Аднак праз некалькі дзён аўтамабіль з месца стаянкі знік.

Набраўшы службу «102», Юлія даведалася, што Citroеn знаходзіцца на штрафстаянцы на вул. Ангарскай. Як, чаму? Адказы на гэтыя пытанні можна было атрымаць толькі на месцы. На штрафстаянцы гаспадыня аўто са здзіўленнем даведалася, што яе Citroеn...доўгі час знаходзіўся на стаянцы ў двары дома з прыкметамі неэксплуатаванага транспартнага сродку, у сувязі з чым і быў эвакуаваны 26 ліпеня як «аўтахлам».

На просьбу вярнуць аўтамабіль супрацоўнікі аўтастаянкі сказалі, што трэба звярнуцца ў ТАА «Белспецаўтаэвакуацыя», гэта значыць, у тую арганізацыю, якая непасрэдна эвакуавала аўтамабіль, і атрымаць у іх адпаведны дазвол. Не ўяўляючы, што яе чакае ў далейшым, Юлія так і зрабіла.

У «Белспецаўтаэвакуацыя» ўладальніцу папрасілі звярнуцца ў ДАІ Ленінскага раёна г. Менска, каб атрымаць нейкія «праваўстанаўліваючыя дакументы». На здзіўленне, у ДАІ адказалі, што прававых падставаў для прымусовай эвакуацыі аўтамабіля не было, і Юлію накіравалі ў УП «Рамаўтадар». Здавалася б, вось яно, святло ў канцы тунэлю, усё павінна скончыцца. Але не, з «Рэмаўтадара» нашу гераіню накіравалі назад у ТАА «Белспецаўтаэвакуацыя».

Як гэта часта бывае, утварыўся замкнёнае кола, па якім можна хадзіць бясконца доўга, а пытанне аб тым, хто, навошта і чаму эвакуаваў аўтамабіль, прадаўжала заставацца пытаннем, у той час як Xsara, якая патрабавала рамонту, пылілася на ведамаснай стаянцы.

Абіваць парогі кабінетаў чыноўнікаў рознага ўзроўню можна доўга, але ўсяму ёсць мяжа, і гэтая мяжа, на думку Юліі, быў чыноўнікамі паспяхова дасягнутая. Давялося пераводзіць стасункі з узроўню «проста пагаварыць» на ўзровень «дайце пісьмовы адказ». Яна напісала ва ўсе інстанцыі афіцыйныя лісты: маўляў, вызначайце, хто за што адказвае, і паведаміце мне ва ўстаноўленыя законам тэрміны.

Першай адказала адміністрацыя Ленінскага раёна г. Менска:

Чыноўнікі паспрабавалі перакласці адказнасць на аўтаўладальніцу: «Аўтамабіль доўгі час знаходзіўся на неахоўнай вулічнай паркоўцы... меў прыкметы адсутнасці эксплуатацыі, чым парушаў Указ прэзідэнта №348»... А далей-сюрпрыз! «З паведамлення АДАІ Ленінскага РУУС г. Менска, накіраванага ў адрас «Рэмаўтадара Ленінскага раёна г. Менска», аўтамабіль Citroеn з рэгістрацыйнымі знакамі 6ВХТ5671 на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь не быў зарэгістраваны».

Выходзіць, «Рэмаўтадар» усё ж спрабаваў устанавіць уласніка аўтамабіля, накіроўваў адпаведны запыт у ДАІ і нават атрымаў адказ, які дазволіў гэтай арганізацыі меркаваць, што ўласнік злашчаснага Citroеn «не ўстаноўлены».

Адказы іншых арганізацый, якія ўдзельнічалі ў кампаніі эвакуацыі Citroеn, былі практычна аналагічнымі: маўляў, плаціце грошы і забірайце свой «хлам».

Зрэшты, фраза пра тое, што аўтамабіль «не быў зарэгістраваны», відавочна не ўкладвалася ў сітуацыю, якая склалася. Як жа так?

А як жа выдадзеныя транзітныя «нумары» і аформленыя ў адпаведнасці з указам Лукашэнкі №504 дакументы? Пазл не складваўся. Але адказ жа павінен быць!

І ён знайшоўся. Для гэтага спатрэбілася крыху вярнуцца назад і паглядзець, хто і як спрабаваў устанавіць уласніка эвакуаванага аўтамабіля.

Як мы ведаем з адказу адміністрацыі Ленінскага раёна г. Менска, быў запыт у ДАІ. Вось ён:

А вось і сам адказ, які расстаўляе ўсе кропкі над «i»:

У адказе за подпісам часовага выканаўцы абавязкаў начальніка Ленінскага РУУС г. Менска паказваецца, што аўтамашына Citroеn на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь не рэгістравалася, транзітныя рэгістрацыйныя знакі наогул выдаваліся на грузавы аўтамабіль.

Гэты адказ, як вы зразумелі, няправільны, калі можна мякка выказацца. Проста супрацоўнік міліцыі, які непасрэдна выконваў запыт, альбо нешта не тое ўвёў у базу звестак, альбо лічбай памыліўся. Гэта ў прынцыпе не важна - важны вынік: на адрас УП «Рэмаўтадар» паведамілі няслушныя звесткі, што пацягнула за сабой зварот гэтай арганізацыі ў ТАА «Белспецаўтаэвакуацыя» для перамяшчэння аўтамабіля на штрафстаянку як безгаспадарнага, што і было зроблена на цалкам законных падставах, бо ўласнік, зыходзячы з афіцыйнага адказу, «не выяўлены».

Запыт на высвятленне ўласніка потым прадублявалі і атрымалі тое, што і павінны былі атрымаць першапачаткова.

Але цягнік, як гаворыцца, ужо сышоў. Юліі давялося заплаціць амаль 400 руб , каб атрымаць свой аўтамабіль назад, бо далейшы яго прастой на аўтастаянцы абяцаў яшчэ большыя фінансавыя страты. Адміністрацыя Ленінскага раёна г. Менска рэкамендавала ў матэрыяльных спрэчках і прэтэнзіях звяртацца ў суд. Усім арганізацыям, якія так ці інакш сталі ўдзельнікамі апісаных падзей, указана на строгае выкананне заканадаўства. А ці пакаралі каго-небудзь? Аб гэтым ні слова. І невялікая, здавалася б, памылка чалавека ў пагонах пацягнула за сабой для звычайнага грамадзяніна столькі праблем і выдаткаў.

Цяпер Юлія звярнулася ў суд з пазовам аб кампенсацыі выплачаных ёю грашовых сродкаў. У якасці адказчыкаў выступаюць УП «Рамаўтадар Ленінскага раёна г. Менска» і ТАА «Белспецавтоэвакуацыя», ДАІ заяўленая ў пазове як трэцяя асоба. На судзе, безумоўна, давядзецца адказваць на нязручныя пытанні, прычым усім удзельнікам эвакуацыі аўтамабіля. Каго зробяць «крайнім» і ці прызнае хтосьці сваю памылку, мы даведаемся пазней, аб чым абавязкова паведамім.

Напісаць каментар 11

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках