29 сакавiка 2024, Пятніца, 11:59
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Як амерыканскі палітолаг заўсёды адгадвае вынікі выбараў

2
Як амерыканскі палітолаг заўсёды адгадвае вынікі выбараў
ФОТА: EPA

Пасля нядаўніх прамежкавых выбараў у ЗША пераможцы вызначыліся не толькі сярод палітыкаў, але і сярод палітолагаў.

Як сцвярджае профільны сеткавы рэсурс Real Clear Politics (RCP), адным з іх стала кампанія з Атланты (штат Джорджыя) Trafalgar Group на чале з палітычным стратэгам, піша capital.ua.

Кампанія адзіная дакладна спрагназавала поспех рэспубліканцаў Рона Дэ Санціса і Рыка Скота на губернатарскіх і сэнацкіх выбарах у ключавым штаце Фларыда (абодва атрымалі перамогу з мінімальнай перавагай, праводзіўся пералік галасоў), а таксама правільна прадказала зыход барацьбы за месцы ў Сэнаце ад Заходняй Вірджыніі, Місуры, Мантаны, Паўночнай Дакоты і Тэхаса. «Гэта робіць яе апытанні самымі дакладнымі ў цяперашнім цыкле сярод усіх фірмаў, якія працавалі адразу на многіх сэнацкіх і губернатарскіх гонках», - канстатуе сузаснавальнік і выдавец RCP Том Біван.

Ён нагадвае, што на прэзідэнцкіх выбарах 2016 года тая ж Trafalgar Group была адзінай, якая дакладна прадказала перамогу рэспубліканца Дональда Трампа ў Мічыгане і Пенсільваніі (у Вісконсіне яна не працавала). Гэтыя штаты лічыліся цалкам прадэмакратычныя, і спаборніца Трампа Гілары Клінтан там асабліва не шчыравала, за што ў выніку і паплацілася.

А Кахейлі, напрарочыў яшчэ і з Фларыдай, і з Паўночнай Каралінай, фактына, зрабіў сабе на тых выбарах прафесійную рэпутацыю. Як ён сам тады казаў журналістам, «у сераду (пасля галасавання - Рэд.) альбо высветліцца, што я маю рацыю, альбо мяне больш ніхто не стане слухаць».

Цяпер слухаюць. Білі рэкамендаваў сачыць за яго ацэнкамі і ў чарговым цыкле 2020 года, у якім, як чакаецца, будзе ўдзельнічаць цэлая плойма дэмакратаў.

Што думаюць суседзі?

Хоць, вядома, важна не імя, а метад, які выкарыстоўваецца Trafalgar Group. Згодна з сеткавай палітычнай энцыклапедыяй Ballotpedia, кампанія спецыялізуецца на бліц-апытаннях выбарцаў, якія звычайна ад падобных даследаванняў ухіляюцца. Пры гэтым людзей пытаюцца не толькі пра тое, за каго яны самі збіраюцца галасаваць, але і каго, наколькі ім вядома, падтрымліваюць іх суседзі.

«У нас на поўдні ўсе вельмі ветлівыя, і, калі аб гарачай тэме пытацца у лоб, праўды не даможашся», - тлумачыў Кахейлі пасля выбараў 2016 года выдання Politico Magazine. А пытанне пра суседзяў дазваляе спакваля дабрацца да праўды.

Паводле слоў спецыяліста, тады яны працавалі ў 11 штатах, якія вагаліся, названых у амерыканскай паліталогіі палямі бітваў, і яшчэ трох, якія не належалі да гэтай катэгорыі.

«Вынікі, заснаваныя на «меркаванні суседзяў», усюды былі падобнымі, - сказаў спецыяліст. - У Гілары паказчыкі падалі, у Трамп - падвышаліся. Прычым паўсюль - ва ўсіх групах дэмаграфічна і паўсюдна геаграфічна. У Гілары спад складаў ад 3% да 11%, у Трамп прыбаўка - ад 3% да 7%. Ад Пенсільваніі да Невады і ад Юты да Джорджыі гэта была канстанта».

Эфект «рэха-камеры»

Politico тады запрасіў для «разбору палётаў» не толькі Кахейлі, але і яшчэ пару палітолагаў, якія здолелі загадзя разглядзець Трампа як пераможцу. І ўсе яны ў адзін голас пацвярджалі, што феномен «сарамлівасці» выбарцаў, якія не жадалі адкрыта прызнавацца ва ўласных сімпатыях да рэспубліканца, цалкам рэальны. Ары Каптэйн з Паўднёвакаліфарнійскага ўніверсітэта, які праводзіў досыць дакладныя апытанні для газеты Los Angeles Times, паказаў, што найбольш схільныя да падобнай палітычнай «сарамлівасці» былі жанчыны, выбаршчыкі лацінаамерыканскага паходжання і людзі з вышэйшай адукацыяй.

Заадно ўдзельнікі дыскусіі канстатавалі, што Клінтан і яе прыхільнікаў падвяла самаўпэўненасць. Ніякія варыянты, акрамя яе перамогі, проста не прымаліся да разгляду. Калі апытанні давалі вынікі, якія не ўпісваліся ў падобную карціну, іх адкідвалі, як выпадковыя памылкі. А падставы для сумневаў былі: напрыклад, з некаторых даследаванняў падтрымка Трампа сярод афраамерыканцаў ацэньвалася ў літаральным сэнсе слова як нулявая, хоць прафесіяналы першапачаткова разумелі, што такога быць не можа.

Атрымліваецца, што эфект палітычнай «рэха-камеры», у тым ліку ў ліберальных СМІ, сыграў тады з дэмакратамі злы жарт. Па сутнасці, тыя, хто больш за ўсё марылі пра перамогу Гілары, ёй жа і нашкодзілі.

Напісаць каментар 2

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках