29 сакавiка 2024, Пятніца, 18:14
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Жыхар Слоніма: Цэлыя пакаленні выхаваныя на татальнай хлусні

5
Жыхар Слоніма: Цэлыя пакаленні выхаваныя на татальнай хлусні

Нейкі проста такі сусветны падман.

Чацвёрты клас пачатковай школы, дзіцячыя ўспаміны, падручнік «Родная речь»... Чамусьці з усяго мне запомніліся толькі дзве рэчы: вершы Някрасава пра дзядулю Мазая і апавяданне «Ленін на паляванні».

Прыгожыя каляровыя ілюстрацыі бударажылі дзіцячае ўяўленне. Вось на заснежанай лясной палянцы стаіць усмешлівы Ільіч, у доўгім паліто, валёнках і зімовай шапцы. Ружжо вісіць на плячы, а побач прабягае рудая пухнатая лісічка... Пашкадаваў Ленін прыгажуню, не стаў страляць, чым выклікаў здзіўленне паляўнічага-егера, піша «Газета Слонiмская».

Як я любіў яго за гэта, нашага дарагога Уладзіміра Ільіча, яго і яшчэ дзядулю Мазая, які ратаваў мокрых, акалелых зайчыкаў падчас паводкі... Дзесьці ўжо ў старэйшых класах мы лазілі па макулатурнаму сметніку Альберцінскай папяровай фабрыкі, і мне там трапілася ў рукі кніга «Маладыя гады Леніна. Перапіска з роднымі і блізкімі». Прачытаная яна была ўжо пазней, у гады майго студэнцтва. Тады здаліся асабліва цікавымі лісты Надзеі Канстанцінаўны Крупскай з сібірскай спасылкі.

Як прыкладная нявестка, яна падрабязна апісвала сваёй свякрусе іх паўсядзённае жыццё: як здароўе Валодзі, чым харчуюцца, якое надвор'е, чым займаюцца... Скардзілася на аднастайны рацыён харчавання, напрыклад: «набывалі барана, якога елі цэлы тыдзень, потым свінню - зноў трэба было душыцца свінінай некалькі дзён запар і г.д. А тут неяк падгарнулася нейкая разнастайнасць.

Увесну моцна разлілася рака, затапіўшы прырэчныя паплавы і пералескі. Валодзя з адным сасланым паехаў на паляванне. На напалову затопленым востраве сабралася шмат зайцоў, дык яны цэлы човен іх настралялі...».

У гады гарбачоўскай адлігі, калі на пэўны час прыадкрылі архівы і пачалі выдаваць забароненае раней, надрукавалі ў нас мемуары Льва Троцкага «Маё жыццё». Леў Давыдавіч выдаў сваю кніжку за мяжой. Ён паспеў напісаць яе да таго, як таварыш Меркадэр, падасланы таварышам Джугашвілі, праламаў яму галаву ледасекам, за што, завочна, атрымаў высокае званне Героя Савецкага Саюза.

На старонцы 484 мемуараў Троцкага можна прачытаць: «Ленін быў заўзяты паляўнічы, але на паляванні моцна гарачыўся, нягледзячы на вялікую вытрымку ў сур'ёзных справах. Памятаю, як з якім проста-такі адчаем, у свядомасці чагосьці назаўжды непапраўнага, скардзіўся ён мне, як прамахнуўся на аблаве па лісіцы ў дваццаці пяці кроках...»

Мінулай восенню на гарышчы ў сваіх сваякоў знайшоў я наш стары школьны падручнік па савецкай гісторыі. Павольна прагартаў яго і...прыйшоў да наступнай высновы: цяжка там сустрэць старонку, дзе не было б фальсіфікацыі, адкрытай хлусні, напалову праўды, скажэнняў, замоўчвання вядомых усяму цывілізаванаму свету фактаў...

Нейкі проста такі сусветны падман! Цэлыя пакаленні выхаваныя на татальнай хлусні. Колькі часу мы яшчэ будзем расхлёбваць наступствы гэтай «мудрай» палітыкі - аднаму богу вядома.

Напісаць каментар 5

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках