Жыхарка Слоніма: Я стала ўсведамляць фразу «бедны студэнт»

Студэнта менскага педінстытута распавяла, як я шукала працу ў сталіцы.

Жыхарка Слоніма Надзея, якая на гэты момант з'яўляецца студэнткай педагагічнага ўніверсітэта ў Менску, расказала карэспандэнту «Газеты Слонiмскай», чаму яна наважыла знайсці сабе падпрацоўку.

- Заходзіла на розныя сайты з аб'явамі пра вакансіі. Запоўніла рэзюмэ і шукала, дзе ёсць падпрацоўка для студэнтаў. Падпісалася на рассылку, і мне на пошту дасылалі вакансіі. Я адгукнулася на працу аператара. Мне патэлефанавалі і прапанавалі прыехаць на сумоўе. Я зрабіла некалькі пробных анкет, праслухалі маю гаворку, выправілі памылкі і сказалі, што магу працаваць, - распавяла дзяўчына.

- Чаму вызначыла знайсці сабе падпрацоўку?

- Проста я стала ўсведамляць фразу «бедны студэнт». Калі прайшоў першы месяц вучобы і я пажыла адна, стала заўважаць, што мне бракуе грошай. Бацькі, вядома, грошы высылаюць, я атрымліваю стыпендыю, але гэтага не стае. Разумею, што бацькі не змогуць забяспечыць мяне дастатковай колькасцю сродкаў, каб я ні ў чым не мела патрэбу. Штомесячная плата за інтэрнат, лядоўня ў арэнду, інтэрнэт - на гэта ўсё сыходзіць палова стыпендыі. Я часта езджу на транспарце, і мне даводзіцца кожны раз набываць квіткі ці жэтоны. Вось я і зразумела, што адзіны выхад дапамагчы самой сабе - гэта знайсці падпрацоўку.

- Твой графік працы не перашкаджае вучобе?

- Не. Кампанія працуе ўвесь тыдзень з 15:00 да 21:00. Я проста ў пачатку тыдня выбіраю дні, калі змагу прыйсці. Пажадана працаваць не менш за 3 гадзіны. І я выбіраю час, калі выйсці на працу, каб усё паспяваць.

- Колькі табе плацяць за працу?

- За адну запоўненую анкету атрымліваю 1 рубель. Мой заробак залежыць ад мяне самой, можна сказаць. А таксама ад людзей, якія згаджаюцца адказваць. Дапусцім, з 30 чалавек, якім я патэлефанавала, пагадзіліся адказаць 12. Па-рознаму бывае.

- Ты сама выбіраеш, на які нумар тэлефанаваць?

- Не. Там стаіць адмысловая праграма, якая выдае выпадковыя нумары.