«Я бегла і бачыла, як падаюць хлопцы»

Відавочцы - аб масавым забойстве ў Керчы.

У Керчанскім політэхнічным каледжы 17 кастрычніка адбылося масавае забойства: ад выбуху бомбы і стральбы загінулі 19 чалавек, пацярпелі яшчэ больш за 40, большасць з іх — падлеткі. «Медуза» сабрала першыя сведчанні тых відавочцаў здарэння, якія пагадзіліся гаварыць з СМІ.

Сямён Гаўрылаў, студэнт

Крыніца «Комсомольская правда»

- Я, калі шчыра, уначы амаль не спаў, таму ў канцы пары заснуў. Гэта мяне і выратавала. Я прачнуўся ад грукату. Выглянуў з кабінета, а там ходзіць хлопец са стрэльбай і расстрэльвае ўсіх. Тады я зачыніўся ў надзеі, што ён мяне не пачуе. Праз 10 хвілін прыехалі паліцыянты з аўтаматамі. Што адбылося са стралком, я не ведаю. Калі сілавікі сталі эвакуяваць студэнтаў і настаўнікаў, я таксама выйшаў. У тым калідоры, дзе прагрымеў выбух, выбіла вокны. На падлозе валяліся целы забітых. Усе сцены былі абвугленыя.

Маргарыта, студэнтка каледжа

Крыніца: Business FM

- Мы выйшлі ва ўнутраны двор установы - і праз хвіліну ўсё выбухнула. Проста шыбы ўсюды павыляталі, пачалі страляць. Я бегла і бачыла, як хлопцы проста падалі, і кроў лілася паўсюль. Маю сяброўку...Дашу...я не бачыла больш яе. Там процьма маіх сяброў. Як жа мне страшна…

Далія, студэнтка

Крыніца: Business FM

- Я выходжу і чую выбух, хтосьці пачынае вылятаць проста з дзвярэй, відаць, што людзі падаюць. І я чую, як пачынаюць страляць. Там такое дзеецца! Сяброўка мая стаяла, якая навучаецца там. Яна стаяла там і чула выбух, але не магла зразумець, што здарылася. І пачынае проста натоўп бегчы, яе хапае хлопец нейкі і кажа: калі ты цяпер тут застанешся, цябе заб'юць, ты чуеш, што страляюць? Яна пачынае выбягаць разам з гэтым хлопцам, і яны калі прабягалі побач з акном, так як я зразумела, і проста гэтага хлопчыка...ён яе прыкрыў, і яго забілі. Яны падаюць, і яна разумее, што калі яна цяпер будзе стаяць, яе таксама заб'юць. Яны пачынаюць з сяброўкай неяк гэтага хлопчыка адцягваць, але бачаць, што яны яму не могуць дапамагчы наогул ніяк. Яны пачынаюць лезці, выбірацца адтуль, але там наогул жах дзеецца. І там было альбо два, альбо тры выбухі. Я чула толькі адзін, але я калі стаяла...я выбегла на праезную частку, я чула, што быў другі выбух.

Альбіна, студэнтка

Крыніца: «Говорит Москва»

- Мы чакалі каля кабінета. У пяці метрах ад нас адбыўся выбух, які заклаў вушы. Выкладчыкі пачалі бегаць і казаць, што гэта пажар. Усе беглі праз парканы, куды маглі. Калі беглі, чуліся выбухі, стрэлы. Гэта не быў газавы балон. Выбухаў было штук пяць. Прайшла секунда — стрэльнулі, сем секунд прайшло — зноў. У групавой гутарцы пішуць, што тых, хто быў на лесвіцы і ў сталовай, расстралялі. Дзяўчынцы дзве нагі выбухам зламала. Калі беглі, бачылі дзяўчынку без прытомнасці, усю ў крыві. Яна ляжала ва ўнутраным двары тэхнікума. Ляжала на спіне і ледзь-ледзь дыхала.

Вольга Грабеннікава, дырэктарка каледжа

Крыніца: Kerch.com.ru

- На 11 [гадзін] паехала ў БТІ падпісваць дамову з дзецьмі наконт практыкі. Ну напэўна я б цяпер была б трупам. Таму што [імя загінулай] забілі да смерці, яе маці забілі да смерці. Трупаў поўна, дзяцей трупаў поўна. Сапраўдны тэракт. Уварваліся...роўна праз пяць ці 10 хвілін пасля майго ад'езду хтосьці ўварваўся. Узарвалі ўсё, павыляталі ўсе шыбы, узарвалі хол. Бегалі потым і кідалі нейкія выбуховыя пакеты. Потым з аўтаматамі бегалі, ну я не ведаю з чым, па другім паверсе, адкрывалі кабінеты і забівалі ўсіх, каго маглі знайсці, хто трапляўся. Ну гэта быў...увогуле, тут усё-усё - усе нашы...сапраўдны тэракт, як гэта напрыклад, у Беслане. Я б цяпер была трупам. Таму што ўсіх маіх людзей застрэлілі. І дзеці загінулі, і супрацоўнікі загінулі. Я не ведаю.

Наталля Панікароўская, вахцёрка

Крыніца: RT

- Я не ведаю, якім чынам яны праніклі. Былі дзеці, ішоў паток, я дала званок, як звычайна, прапускала дзяцей. Толькі прайшоў паток дзяцей - быў выбух. Я думала, тэлевізар выбухнуў. Потым другі выбух. А потым ужо людзі спускаліся, казалі, што на другім паверсе чулі, як страляюць. Ніхто не праходзіў. Яны маглі з адваротнага боку зайсці: У нас там паркан такі, што можна было прайсці. З адваротнага боку зайдзіце - там такая брама, камеры няма, можна спакойна пералезці. Стрэлы я чула. У хуткую тэлефанавала, трывожную кнопку нажымала. Мне здаецца, не адзіночныя, а аўтаматныя, чаргой былі. Мяне перавязалі, еду назад.